EEN VISIE OP TWEEZIJDIGHEID DOOR KLANK, SCHILDERKUNST,
BEELDHOUWKUNST EN MODELLERING
BEELDHOUWKUNST EN MODELLERING
Van 9 tot 31 mei 2009, stellen Frédéric Nannan, Marie-Hélène Elleboudt et Olivier Petit hun kunstwerken tentoon binnen het art-decokader van een oude textielfabriek en kunstatelier, the Pinehouse te Ronse. De tentoonstelling draagt de naam « Vortex » een verwijzing naar de enorme energie die uit hun ontmoeting is ontstaan. Vortex benadert, vanuit verschillende invalshoeken en kunstdisciplines, de verkenning van de dualiteit die de drie artiesten elk afzonderlijk in hun eigen innerlijk leven en ervaren.
Elk van de drie artiesten drukte zijn eigen tweezijdigheid uit vanuit zijn eigen werk en techniek. Marie-Hélène Elleboudt (°1967) werkt met klank, terwijl Frédéric Nannan (°1972) en Olivier Petit (°1969) zich vooral toespitsen op het visuele, Frédéric via de schilder-en beeldhouwkunst, Olivier door het modeleren van maskers. De Vortex-tentoonstelling vormt voor hen een unieke gelegenheid om hun eigen werken te laten samenvloeien in één geheel.
Voor hun eerste gezamenlijke tentoonstelling kozen ze een oude textielfabriek in Ronse. Myriam en Christian Bodé-Cloquet, de eigenaars van deze locatie, geven de kunstenaars totale vrijheid om de beschikbare ruimte in te richten in functie van hun eigen creativiteit.
Frédéric Nannan studeerde af aan de Gentse Academie voor Schilderkunst. Hij is ook 3D tekenaar en ontwikkelaar. Frédéric’s werk dat in Ronse wordt voorgesteld, baseert zich op de tweezijdigheid tussen licht en schaduw, met de focus op “zuivering”. Het zijn volgens hem de drie punten van een driehoek waartussen hij zich beweegt.
Olivier Petit werkte rond het concept “zichtbaar en onzichtbaar”. Hij stelt maskers tentoon. In een vorig leven was Oliver actief in de industriële scheikunde. Alvorens hij besliste om zich voltijds te concentreren op een artistieke loopbaan, combineerde hij zijn professionele activiteiten met het realiseren van spektakels en het schrijven en het ensceneren van toneel. Volgens hem laten maskers toe om iets anders te verkennen, iets onzichtbaar, soms dingen die men weigert.
Marie-Hélène Elleboudt spitst zich toe op de dualiteit mannelijk/ vrouwelijk, die uiteindelijk in zachtheid moet uitmonden. Ze werkt hoofdzakelijk rond klank en vibraties. Na een aantal jaren reizen werd Marie-Hélène betrokken bij het cultureel netwerk in Brussel, waar zij o.a. actief was in les Bains::Connective als verantwoordelijke voor het Musiclab-project, een platform voor experimentele en geïmproviseerde muziek.
Hun tentoonstelling wordt voor hen een nieuw experiment, geen tentoonstelling in de strikte zin van het woord maar een uitnodiging om hun passie en een zeer persoonlijke evaring van sensaties, indrukken en emoties te delen.
Elk van de drie artiesten drukte zijn eigen tweezijdigheid uit vanuit zijn eigen werk en techniek. Marie-Hélène Elleboudt (°1967) werkt met klank, terwijl Frédéric Nannan (°1972) en Olivier Petit (°1969) zich vooral toespitsen op het visuele, Frédéric via de schilder-en beeldhouwkunst, Olivier door het modeleren van maskers. De Vortex-tentoonstelling vormt voor hen een unieke gelegenheid om hun eigen werken te laten samenvloeien in één geheel.
Voor hun eerste gezamenlijke tentoonstelling kozen ze een oude textielfabriek in Ronse. Myriam en Christian Bodé-Cloquet, de eigenaars van deze locatie, geven de kunstenaars totale vrijheid om de beschikbare ruimte in te richten in functie van hun eigen creativiteit.
Frédéric Nannan studeerde af aan de Gentse Academie voor Schilderkunst. Hij is ook 3D tekenaar en ontwikkelaar. Frédéric’s werk dat in Ronse wordt voorgesteld, baseert zich op de tweezijdigheid tussen licht en schaduw, met de focus op “zuivering”. Het zijn volgens hem de drie punten van een driehoek waartussen hij zich beweegt.
Olivier Petit werkte rond het concept “zichtbaar en onzichtbaar”. Hij stelt maskers tentoon. In een vorig leven was Oliver actief in de industriële scheikunde. Alvorens hij besliste om zich voltijds te concentreren op een artistieke loopbaan, combineerde hij zijn professionele activiteiten met het realiseren van spektakels en het schrijven en het ensceneren van toneel. Volgens hem laten maskers toe om iets anders te verkennen, iets onzichtbaar, soms dingen die men weigert.
Marie-Hélène Elleboudt spitst zich toe op de dualiteit mannelijk/ vrouwelijk, die uiteindelijk in zachtheid moet uitmonden. Ze werkt hoofdzakelijk rond klank en vibraties. Na een aantal jaren reizen werd Marie-Hélène betrokken bij het cultureel netwerk in Brussel, waar zij o.a. actief was in les Bains::Connective als verantwoordelijke voor het Musiclab-project, een platform voor experimentele en geïmproviseerde muziek.
Hun tentoonstelling wordt voor hen een nieuw experiment, geen tentoonstelling in de strikte zin van het woord maar een uitnodiging om hun passie en een zeer persoonlijke evaring van sensaties, indrukken en emoties te delen.
